Het concurrentielandschap voor hulpmiddelen voor Augmentatieve Alternatieve Communicatie (AAC) ontwikkelt zich snel. Wij onderscheiden 3 hoofdcategorieën in de bovenstaande grafiek: implantaten, draagbare headsets en traditionele eye-tracking/tablet-apparaten.

Alleen de eerste twee categorieën vertegenwoordigen Brain Computer Interfaces, die kunnen helpen bij het vergrendelen van patiënten die het vermogen hebben verloren om hun gezichtsspieren te controleren. Wij richten ons op de niet-invasieve categorie waarin alleen MindSpeaker in staat is de signaalkwaliteit te herstellen die nodig is om ingebeelde spraak te decoderen.

Patiënten met een spraakstoornis kunnen hun communicatie op vele manieren verbeteren: logopedie, eenvoudige pen en papier, "point-it" boeken met plaatjes, toetsenborden, eye-trackers, .... De beste oplossing voor een specifiek geval hangt sterk af van de oorsprong en het soort spraakstoornis waaraan de patiënt lijdt. Men kan spraakstoornissen categoriseren op basis van hun oorzaak:

MindSpeaker richt zich op de groep patiënten met een motorisch probleem zonder of met beperkte cognitieve problemen (Dysartrie). Deze groep bestaat uit patiënten die lijden aan o.a. Beroerte, Cerebrale Parese (CP), Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS), Traumatisch hersenletsel (TBI), Multiple sclerose (MS) en Parkinson (PD). De reden hiervoor is dat twee belangrijke componenten voor het succes van een hulpmiddel voor alternatieve augmentatieve communicatie (AAC) de bereidheid van de patiënt zijn om te communiceren en het cognitieve vermogen om dat te doen.

Deze zijn belangrijk omdat er meestal een uitgebreide training nodig is om een patiënt te leren werken met een bepaald AAC-apparaat. Als een patiënt tegelijkertijd basiscommunicatie- en/of taalvaardigheden moet leren en de AAC moet gebruiken, is de kans klein dat het goed komt. In het doelsegment zijn eenvoudige hulpmiddelen zoals "point-it" boeken of tablets, pen en papier of therapie zelden mogelijk vanwege het motorische probleem. Van geval tot geval zijn meer high-tech oplossingen mogelijk, zoals EEG-headsets die event related potentials meten om een reactie op een stimulatie "event" te decoderen, eye tracking systemen en high-tech schakelaars zoals in het beroemde geval van Stephen Hawking: met behulp van een infrarode schakelaar op zijn bril om twitches/bewegingen in de wangspier vast te leggen.

Met de laatste twee soorten systemen kan de gebruiker "typen" of afbeeldingen of iets dergelijks selecteren op een secundair scherm. Meestal is dit een langzaam proces, dat MindSpeaker kan verbeteren door training, contextuele autocorrectie/aanvulling en/of kunstmatige intelligentie die leert van de gewoonten van de gebruiker. Tot op heden kan geen enkel commercieel AAC-apparaat de communicatie rechtstreeks vanuit de hersenen decoderen.

Om de marktomvang te schatten, moet rekening worden gehouden met de medische aandoeningen die leiden tot de behoefte aan 'Alternative Augmentative Communication (AAC)-oplossingen, waaronder beroerte, cerebrale parese (CP), Amyotrofische laterale sclerose (ALS), traumatisch hersenletsel (TBI), multiple sclerose (MS) en de ziekte van Parkinson (PD). Als alleen rekening wordt gehouden met de incidentie (aantal per jaar) van de specifiek genoemde aandoeningen in de Verenigde Staten, lijden jaarlijks bijna 160.000 nieuwe mensen aan een aandoening die baat zou kunnen hebben bij de MindSpeaker AAC-oplossing. Een pro rata benadering op basis van de nationale bevolking vertaalt zich in ongeveer 3,8 miljoen jaarlijkse gevallen wereldwijd, 215k in de EU en 5,6k in België.

Het type en de waarde van AAC-oplossingen verschilt sterk naargelang de behoefte en het aanbod, van eenvoudige oplossingen zoals pen-en-papier of pictogrammen in (e-)boeken tot hoogtechnologische oplossingen zoals de oogvolgtechnologie van Stephen Hawking of zelfs hersenimplantaten. De bestaande, veelgebruikte oplossingen voor de behandeling van patiënten met dysartrie (of anartrie) kunnen ook low-tech, individuele training door een logopedist omvatten. Traditionele logopedie is meestal nodig gedurende het hele leven van de patiënt, wat een aanzienlijke potentiële kostenbesparing oplevert voor publieke of particuliere zorgverzekeraars.

Ervan uitgaande dat 1 op de 8 bovengenoemde medische aandoeningen de behoefte heeft aan een complexe oplossing zoals het beoogde AAC BCI-apparaat. Bij een geschatte totale levensduurwaarde van 8,5k euro per apparaat (ongeveer 150 euro per maand) kan de totale markt worden geschat op ongeveer 3,3 miljard euro per jaar wereldwijd, ongeveer 327 miljoen euro in de VS en de EU en bijna 4,9 miljoen euro in België.

Aangezien het bedrijf zich eerst zal richten op ALS-patiënten, binnenkort gevolgd door beroerte- en CP-patiënten, wordt de bruikbare beschikbare markt geschat op ongeveer €120M. Dit betekent niet dat andere regio's buiten het toepassingsgebied vallen of dat alle regio's binnen de EU en de VS binnen het toepassingsgebied vallen.