Het bedrijfsmodel van Djibble is gebaseerd op advertentie-inkomsten om ervoor te zorgen dat het platform gratis blijft voor gebruikers, waardoor adoptie en tractie worden versneld. Grote sociale mediaplatforms genereren een gemiddelde omzet uit reclame-inkomsten per gebruiker (ARPU) van $12-41, en sociale marketingexperts suggereren dat Djibble realistisch gezien een ARPU van $3,1 kan bereiken. De inkomsten zullen komen uit betaalde advertenties van lokale organisaties zoals sportclubs en uitgaansgelegenheden via de advertentiemodule van Djibble. Daarnaast zal Djibble zich voor abonnementsdiensten richten op lokale overheden, gemeenten en gezondheidsgerichte organisaties, aangezien deze entiteiten het platform kunnen gebruiken om doelen op het gebied van ziektepreventie te bereiken en de lokale sociale cohesie te versterken.

Hoewel de meeste concurrerende apps zich richten op dating (bijv. Tinder, Bumble) of slechts gedeeltelijk op niet-dating interacties (bijv. MeetUp, Unblnd), schieten ze vaak tekort op twee cruciale gebieden: ze vereisen betaalde abonnementen en/of ze vertrouwen op complexe algoritmes voor het matchen, waarna gebruikers zelf gesprekken moeten aangaan en ontmoetingen moeten plannen. Deze aanpak kan intimiderend aanvoelen, waardoor er een hoge drempel is voor daadwerkelijke interactie en er weinig succesvolle connecties ontstaan.

Djibble ondervangt deze problemen door een gratis dienst aan te bieden en zich te richten op gezamenlijke activiteiten. Inschrijven voor een leuke activiteit is minder intimiderend dan een gesprek beginnen met een vreemde, en met Djibble is het regelen van meetups een kwestie van een paar klikken. De proeflancering heeft deze aanpak gevalideerd, met een virale aantrekkingskracht op gebruikers en een groot aantal activiteiten dat binnen slechts twee maanden werd gecreëerd.